DÉCHESME ESPIÑAS
 |
||
 Rosalía en Camiño |
||
 |
Tradución: Isaac Xubin
II
Quérote, corpo.
Como podería entón aceptar
Como podería entón aceptar
o feito de non precisar de ti.
E agora, enténdeo,
sei que estás esgotado e que cómpre descansar.
sei que estás esgotado e que cómpre descansar.
E malia que agora o inverno
parece máis frío, silencioso e escuro,
parece máis frío, silencioso e escuro,
Escoita... pecha os ollos. O mundo cre que xa estás morto.
Escoita... déitate. Son eu agora quen te coidará,
e mentres, agora, respira a modo, acouga.
e mentres, agora, respira a modo, acouga.
Tere Irastortza