non é que te recorde
nin que honre a túa memoria
sucede que vivo na meniña dos teus ollos
coñezo a posición das vértebras
cando te curvas e trasladas
unha porción de territorio a un plano
non me canso de mirar as fotografías
a cor fosforescente
entre azulada e violeta
non
non é un azul de Klein
é a tensión corporal cando o artista se impulsa para o despegue
ámote así.
A túa presenza non chega a configurar unha imaxe
é un tacto
cando a xema o roza
o espello colapsa.
Podo recordarte
no corazón despregado dunha fraga
a tenrura sosténdome sobre as ondas do mar de Vigo.
Soporto a tebra porque da túa mao visitei o tobo dos reloxeiros
que constrúen o tempo
e que coma ti
nunca tiveron por nativa outra lingua
que a boca das súas nais
e a morte múltiple dos campos de batalla.
Entro en ti
comparo as dimensións da miña mesa coa túa
calcúlolle metros cadrados de diferenza.
Regresabamos en tren
e viches o primeiro incendio dos que ían devorar os montes
da túa patria.
Tiveches patria, pai, ti que fuches póstumo?
De min
logo da interrogación
só resta o sorriso
ao igual que as palabras que se escoitan en soños
desfaise

___________________________________________________

Ez da horrela

 

ez da gogoratzen zaitudanik
ez eta zeure memoria ohoratzen dudanik
baina zera, zure begien ninian bizi naiz
antz ematen dizkizut saihetsak kokatzen
makurturik lur-alor bat daramazunean
lautada batetara
ez nau nekatzen argazkiei begiratzeak
bihotza fosforeszente
erdi urdin erdi ubel
ez
ez da Kleinen urdina
ez bada jauzitarako prestatzen den artistaren gorputza tenkatzen
horrelaxe maite zaitut.
Zure presentziak ez du osatzen irudirik
behatz-mamiz
ukitze hutsaz
geldi arazten du ispilua.
Gogoratu zaitzaket
baso batetik askatutako bihotz batean
Vigo itsasoko uhin gainean eusten nauen xamurtasuna.
Jasan dezaket lainoa denbora eraikitzen duten
erlojugileen hodia zure eskutik bisitatu nuelako
eta zuk bezala ez zutelako
haiek ere hartu sortzezko hizkuntzatzat
beraien amonen ahokoa
eta guda-zelaietako heriotza anitza baizik.
Zugana baitaratu
nire eta zure mahaiaren neurriak alderatu
metro koadroan neurtzen dut aldea.
Trenean itzultzean
ikusi zenuen zure aberriko
mendiak irentsiko zituzten suteen arteko lehena.
Izan al zenuen, aita, aberririk, hiltzen azkena izan zinenak
Niretik
galdera ondoren
irribarrea bakarrik geratzen da
ametsetan entzuten diren hitzak bezala
desegiten